با خواندن مطلب از لينك زير با مزاياى خاطره گفتنِ سالمندانمان بيشتر آشنا شويد

تجارب سالمندان نهفته در خاطرات در دوران گذشته

پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها از جایگاه ویژه‌ای در خانواده برخوردار بودند. نوه‌ها و نتیجه‌ها و حتی فرزندان آنها دور هم می‌نشستند و به خاطرات و تجارب آنها گوش می‌دادند. هیچ‌کس از داستان‌های تکراری آنها خسته نمی‌شد.
یکی از نشانه‌های پا گذاشتن به دوران سالمندی، این است که این افراد حتی با وجود سلامت عقلی بارها و بارها خاطرات گذشته‌شان را تکرار می‌کنند. بنابراین این تکرار همیشه نمی‌تواند نشانه‌ی اختلال حافظه در آنها باشد. به یاد داشته باشید اختلال در حافظه ممکن است با گفتن کلمات نامفهوم و جملات بی‌ربط همراه باشد.
هنگامی که سالمند خاطرات و رویداهای گذشته را یادآوری می‌کند، می‌خواهد چشم‌اندازی از میراث و تجربیاتی که به‌جا می‌گذارد، داشته باشد. او با این کار خاطراتش را بررسی می‌کند تا چیزهای ارزشمندی را در لابه‌لای آنها بیابد.
در این مطلب، به ضرورت گوش دادن به خاطرات سالمندان و استفاده از تجربیات آنها می‌پردازیم.
مزایای گوش دادن به خاطرات سالمندان
هنگامی که سالمندان از خاطرات‌شان می‌گویند، سعی می‌کنند رویدادها و اتفاقات گذشته را به یاد آورند. همین تلاش در تقویت حافظه و قدرت مغز آنها تأثیر بسزایی دارد. به همین دلیل سالمندانی که افرادی را در خانواده دارند که به حرف‌های آنها با علاقه گوش می‌دهند، کمتر از سایرین احتمال دارد به آلزایمر یا زوال عقل مبتلا شوند. شاید اگر بدانید نگهداری از سالمند مبتلا به آلزایمر تا چه‌اندازه دشوار است، هرگز از شنیدن خاطرات و حرف‌های آنها ناراحت نشوید.
سالمندان عاشق این هستند که گوش شنوا برای حرف‌هایشان داشته باشند. گاهی از خاطرات غمناک‌شان می‌گویند و با همدردی شما سبک می‌شوند، گاهی هم از اتفاقات شاد و بامزه‌ی گذشته می‌‌گویند و هم خودشان و شما را به خنده می‌اندازند. این کار به سالمندان کمک می‌کند روحیه‌ی بهتری داشته باشند و بنابراین احساس تنهایی نخواهند کرد.
گوش دادن به خاطرات افراد سالمند به ما می‌آموزد که چگونه صبر و احترام را در خودمان پرورش دهیم. عادت کردن به این صفات خوب، هم سبب دعای خیر سالمند برای ما می‌شود و هم در جامعه از جایگاه بالاتری برخوردار خواهیم شد.
تجربیات سالمندان چشم‌اندازی برای فردای بهتر ماست از روزی که انسان زندگی اجتماعی را آغاز کرد، شاید بتوان گفت فقط در دو قرن اخیر است که برای حل مشکلاتش به هرکسی مراجعه کرده است به جز سالمندانی که می‌شناسد.
در دوران قدیم، افراد مسن کلید بقای انسان بودند. رئیس قبیله با تجربه و دانشی که از وضعیت زمین، آب‌وهوا، کشاورزی، خشک‌سالی و نظایر آن داشت، ضامن تأمین غذا و امنیت افراد قبیله بود. قرن‌ها بعد ریش‌سفید محله یا بزرگترِ فامیل مشکلات افراد را حل و فصل می‌کردند.
درست است که شاید هر سالمندی خردمند نباشد، اما اغلب سالمندان با افزایش سن از حکمتی برخوردار می‌شوند که در طول زمان به دست آورده‌اند. به گفته‌ی خود سالمندان: «این موها را در آسیاب سفید نکرده‌ایم!». راست هم می‌گویند؛ بسیاری از آنها تجربه‌ی بیماری‌های مختلف، شکست‌ها، از صفر شروع کردن‌ها، جنگ و شرایط خاص اجتماعی را از سر گذرانده‌اند و زنده مانده‌اند. آنها از همه‌ی این شرایط دانش زندگی را آموخته‌اند. چیزهایی که جوان‌ترها هنوز قادر به تجربه‌ی آنها نیستند.
تجارب سالمندان در نگهداری از بچه‌ها، امور خانه‌داری، کسب‌وکار و بسیاری از زمینه‌های دیگر راه‌گشای جوان‌ترهاست. چرا از دانسته‌های آنها استفاده نکنیم؟ شاید بگویید امروزه اینترنت تبدیل به منبع اطلاعاتی همه‌ی ما شده است. یک لحظه فکر کنید و به این سؤال پاسخ دهید: چیزی در گلوی کودک‌تان گیر کرده است و شما آن‌قدر دستپاچه هستید که نمی‌دانید چطور کودک‌تان را نجات دهید. اگر مادرتان در منزل باشد، او بهتر می‌تواند به شما کمک کند یا اینترنت؟
از سوی دیگر، استفاده از تجارب سالمندان می‌تواند به ما کمک کند بسیاری از اشتباهات جبران‌ناپذیر زندگی‌مان را انجام ندهیم. آنها یک بار این مسیر را رفته‌اند. شاید جزئیات شرایط یکی نباشد، اما بسیاری از اصول و قواعد کلی زندگی در طول تاریخ تکرار می‌شوند.
دانش و تجربیات سالمندان؛ گنجینه‌ای تکرار نشدنی است تجارب سالمندان گنجینه‌ای است که به بهای زمان به دست آمده است؛ به همین دلیل نمی‌توان روی آنها قیمتی گذاشت. دیدگاه‌ها و نظرات افراد مسن راهنمای مفیدی برای جوانان و میانسالان است. آنها دانش تجربی‌شان را درباره‌ی مشکلات و مسائل زندگی به رایگان در اختیار اطرافیان‌شان قرار می‌دهند. سالمندان کارشناسان زندگی ما هستند. اگر می‌توانید، واقعا به حرف‌هایشان گوش بدهید؛ شاید از تجارب‌شان چیزی یاد بگیرید.